Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Δρ. Usui έφερε πάλι στο φως τη θεραπευτική μέθοδο του Ρέικι που είχε γεννηθεί στο Θιβέτ 2.500 χρόνια πριν. Από τότε, μέσα από τους δασκάλους του Ρέικι που τον διαδέχθηκαν, χιλιάδες άνθρωποι σ’ όλον τον πλανήτη άρχισαν να έρχονται σε επαφή και να νιώθουν την συμπαντική ζωτική ενέργεια, το Reiki.

Το Reiki είναι η ενέργεια που διατρέχει και διαπερνά όλους τους ζωντανούς οργανισμούς στο σύμπαν. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι η αγάπη του Θεού που καθιστά δυνατή την ύπαρξη της ζωής.  Είναι η ενέργεια που ενώνει ό,τι υπάρχει και ζει και η οποία στηρίζει την ενότητα του Όλου. 

​

Είναι γνωστό ότι η επαφή και η σύνδεσή μας με το Όλο ή το Ένα, διαμορφώνεται ανάλογα με το επίπεδο συνειδητότητας στο οποίο κινούμαστε και βρισκόμαστε. Έτσι, για περισσότερο από ένα αιώνα, «δουλέψαμε» και συντονιστήκαμε και νιώσαμε το δώρο που μας έφερε ο Δρ. Usui.

​

Το δώρο ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι φανταζόμασταν. Η διεύρυνση της σύνδεσής μας με την συμπαντική ενέργεια -που έγινε μέσω του Ρέϊκι- μας έδωσε την ευκαιρία να έρθουμε σ’ επαφή με την ανώτερη συνειδητότητά μας και μας βοήθησε να ξανανιώσουμε την αγάπη του Θεού μέσα μας. Έτσι μας στήριξε στην πορεία της συνειδητής ανακάλυψης της ενότητας μέσα μας. Η αλλαγή στη συνειδητότητα της Γης και των ανθρώπων μέσα στον αιώνα που κύλισε υποστηρίχθηκε από τα «δώρα» που μας έδωσαν άνθρωποι σαν τον Usui. 

​

Ήδη από το δεύτερο μισό του αιώνα που μόλις πέρασε, οι άνθρωποι κάναμε άλματα προόδου.  Οι αλλαγές στις ζωές μας είναι εμφανείς, εάν αναλογιστούμε το τρόπο ζωής σαράντα χρόνια πίσω σε σχέση με το σήμερα.  Ευτυχώς, οι αλλαγές δεν ήταν ραγδαίες μόνο για την τεχνολογία μας. Αντίστροφα, οι ραγδαίες και απίστευτες εξελίξεις στην τεχνολογία μάς έδειχναν την ταχύτητα εξέλιξης της συνειδητότητάς μας. Έτσι λίγα χρόνια πριν κλείσει ο αιώνας και η δεύτερη χιλιετία πάνω στη Γη, οι άνθρωποι είχαμε σημειώσει μία καθοριστική αλλαγή στη συνειδητότητα, η οποία μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε μία πιο άμεση επαφή με το Όλον. 

​

Είναι γνωστό ότι η Γη και η ανθρωπότητα βρίσκονται σε μία περίοδο μετάβασης προς μία ανώτερη δονητική συχνότητα. Έχοντας γνωρίσει την εποχή του ψυχρού πολέμου –στη κοινωνική ζωή αλλά κυρίως στην προσωπική μας ζωή – προχωράμε έχοντας ως εφόδιο την σοφία που αποκομίσαμε, προς μία νέα εποχή συνύπαρξης μέσα από την σοφία της αγάπης και της αρμονίας. Έτσι προχωράμε ανοίγοντας χώρο στις καρδιές μας για να χωρέσουν όλοι, αναγνωρίζοντας ότι η δημιουργία της αρμονικής συνύπαρξης είναι η μέγιστη εξελικτική μας πρόκληση, ατομική και κοινωνική. 

​

Όσο βρισκόμασταν σε ψυχρό πόλεμο με τον εαυτό μας –άρα και με τους άλλους γύρω μας- ζούσαμε όλο και περισσότερο το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγούσε η λογική της δύναμης – το κυνήγι της δύναμης. Επιδιώξαμε να κυριαρχήσουμε είτε σαν κράτη, είτε σαν άτομα. Επιδιώξαμε να είμαστε αυτοί που ασκούν την δύναμη ενώ παράλληλα ήμασταν και εκείνοι που υφίσταντο αυτή την δύναμη. Νιώσαμε την γλύκα και την έλξη της εξουσίας, την σαγήνη της κυριαρχίας, τον ναρκισσισμό της κοινωνικής καταξίωσης, τον εθισμό στην συνεχώς καλύτερη υλική διαβίωση. Περάσαμε από τις εξαρτήσεις στις προσωπικές σχέσεις, σε μεγαλύτερη και περισσότερη προσωπική ελευθερία και αυτονομία, επιβάλλοντας συχνά την δεύτερη μέσα από την νεοαποκτηθείσα δύναμή μας... Νιώσαμε απομόνωση και ψυχική μοναξιά. Βιωματικά κατανοήσαμε πως τελικά κάτι άλλο θα φέρει την πολυπόθητη γαλήνη της πληρότητας… έτσι την αναζητήσαμε….

​

Το δώρο του Δρ. Ουσούι ήταν μία από τις απαντήσεις του Πνεύματος στις εναγώνιες προσπάθειες και αναζητήσεις μας. Ένας τρόπος, μία οδός για να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε πάλι την γαλήνη, την ισορροπία και την εσωτερική πληρότητα. Να θυμηθούμε την αίσθηση της γαλήνης που φέρνει η ενότητα. Να νιώσουμε πως η αρμονία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της μακαριότητας.

​

Η πρόκλησή μας στη δεύτερη χιλιετία είναι να ξεπεράσουμε την λογική της αποδοχής ή της απόρριψης και να προχωρήσουμε στην ΣΥΝ*ΧΩΡΕΣΗ, δηλαδή να δημιουργήσουμε μέσα μας τον εσωτερικό χώρο, διευρύνοντας την καρδιά μας, όπου χωρούν όλα μαζί.

​

Αυτή είναι η αρμονική συνύπαρξη και αυτή είναι η αφομοίωση της πεμπτουσίας του Πνεύματος: να αγαπήσουμε όλα τα δημιουργήματά του αναγνωρίζοντας την θεϊκή φλόγα μέσα τους, να αναγνωρίσουμε την σοφία της δημιουργίας τους (τα πάντα εν σοφία εποίησας) και την συμπληρωματικότητα που φέρνουν. Μαύρο ή άσπρο υπάρχει μόνο μέσα στο πεπερασμένο ανθρώπινο νου. Ο θεϊκός νους μιλά για την δημιουργία των πάντων με αγάπη και περιλαμβάνει το μαύρο και το άσπρο, δηλαδή τα πάντα μέσα του. Αυτή η αρμονική συνύπαρξη γίνεται δυνατή μέσα από την αγάπη και την αποδοχή.

​

Η αρμονική συνύπαρξη συνεπικουρούμενη από την ικανότητα διάκρισης που έχουμε για τα πράγματα, τις συνθήκες, τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας είναι τα εργαλεία για να προχωρήσουμε στα χρόνια που έρχονται και να κάνουμε πραγματικότητα τα μύχια όνειρά μας και τις βαθύτερες επιθυμίες μας:  να ζήσουμε και να αγαπάμε και να μας αγαπούν, να κατανοούμε και να μας κατανοούν, να στηρίζουμε και να μας στηρίζουν. Να ζήσουμε το όραμα της ειρήνης που ενυπάρχει σε μία γωνιά του νου και της ψυχής μας εδώ στη Γη και να αφήσουμε αυτό ως κληρονομιά στα παιδιά μας.

Με την ευχή για την εκπλήρωση της αρμονικής συνύπαρξης μέσα στον εαυτό μας και μέσα στην ευρύτερη πραγματικότητα, καλώς ήρθατε στον μαγικό και ευλογημένο κόσμο του Ρέϊκι.

​

  Χαριτίνη Χριστάκου, 6 Φεβρουαρίου 2001