Πλήρης και παρών

Να είσαι πλάσμα του άχρονου,

και να δίνεις αξία στον χρόνο.

Να είσαι πλάσμα του άχωρου,

και να δίνεις αξία στους χώρους.

Να είσαι πλάσμα του άπειρου,

και να δίνεις αξία στα πεπερασμένα.

Να είσαι πλάσμα του ατελείωτου,

και να δίνεις αξία σ’ όλα όσα τελειώνουν.

Να είσαι πλάσμα του αχανούς,

και να δίνεις αξία στο περιορισμένο.

Να μην είναι τίποτα για σένα μικρό, ασήμαντο, ή ανάξιο.

Τότε, εσύ είσαι πλήρης.

Έτσι, εσύ είσαι παρών.

Τότε η γη υποκλίνεται σε σένα που της υποκλίθηκες.