Παιδιά της Μελωδίας

Κλείσε τα μάτια σου απαλά... Αφουγκράσου... Μία υπέροχη μελωδία έρχεται από τα βάθη των ουρανών σε σένα... Μπορεί να σου είναι γνωστή, μπορεί να σου θυμίζει κάτι πολύ οικείο... Η μελωδία έρχεται πάνω σε βελούδινες χορδές ήχων, και σε ταξιδεύει μαζί της, μακριά από τόπους ασχήμιας, άνυδρους, ερημωμένους...

Σε ταξιδεύει σε τόπους χαρούμενους, ανθισμένους, φωτεινούς... Σε πηγαίνει εκεί που νιώθεις όμορφα, εκεί που νιώθεις φυσικός και απλός, εκεί που ο ουρανός δεν έχει κανένα σύννεφο... Όταν ακούς τους βελούδινους ήχους, εσύ ο ίδιος γίνεσαι μία μελωδία, ένα τραγούδι... Μείνε λίγο εδώ, όπου η μελωδία σου ακούγεται... Μείνε λίγο εδώ, όπου το τραγούδι σου χαϊδεύει τα δένδρα και τα λουλούδια... Σήμερα η καρδιά και ο νους σου τραγουδούν την απελευθέρωση από την ερημιά, την απόδραση από την ανυδρία, την αποδέσμευση από την ασχήμια... Σήμερα ταξιδεύεις πάνω στις βελούδινες χορδές της μελωδίας του σύμπαντος, πάνω στις μεγάλες χορδές του φωτός που τραγουδούν. Σήμερα ακούς το σύμπαν που τραγουδά και η ψυχή σου ελευθερώνεται. Σήμερα, το τραγούδι σου ακούγεται ξανά και η μελωδία της ύπαρξής σου απλώνεται χαϊδεύοντας τον κόσμο όλο. Σήμερα, είσαι αυτό που προοριζόσουν: Μία μελωδία που θεραπεύει το σύμπαν και τον κόσμο ολόκληρο... «Σήμερα η μελωδία της ύπαρξής μου απλώνεται θεραπευτικά σε όλο το σύμπαν»

Κάθε φορά που το λες, επιτρέπεις στον εαυτό σου να ταξιδεύει πάνω στις βελούδινες χορδές... Κάθε φορά που το λες μοιράζεις απλόχερα την θεραπευτική μελωδία της ύπαρξής σου σε όλο τον κόσμο γύρω σου.

Σήμερα, ακούς τα χερουβείμ να ψάλλουν την μελωδία της Δημιουργίας και εσύ είσαι μέρος της χορωδίας Της.

Καλημέρα λοιπόν Μελωδέ της αγάπης και της θεραπείας. Καλημέρα Μελωδέ της Δημιουργίας.