Η Ψυχική Ανθεκτικότητα είναι της ψυχής : Πηγαίνοντας πέρα από την ψυχολογική προσέγγιση

Είναι πολύ συνηθισμένο να μιλάμε για ψυχική ανθεκτικότητα αλλά να εννοούμε μία ψυχολογική στάση και συμπεριφορά. Αυτό δείχνει το πόσο έχουμε μπερδέψει τα του νου με τα της ψυχής. Αυτό δείχνει το πόσο δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει κάτι πέρα από το μυαλό μας. Μας δείχνει ότι αλήθεια έχουμε ξεχάσει το ιερό και το θεϊκό.

Στο σύγχρονο σκεπτικό νομίζουμε ότι τα πάντα είναι του νου και νοητικά, και μπορούμε να τα ελέγξουμε. Νομίζουμε ότι όλα τελειώνουν εκεί που η λογική και η ανάλυση σταματούν. Γι’ αυτό και μιλάμε για ψυχική ανθεκτικότητα ανάγοντάς την σε λογικές, αναλυτικές, νοητικές μεθοδεύσεις και πρακτικά βήματα του στύλ «ένα, δύο τρία».

Η χρήση της λέξης «ψυχική» για νοητικές αναλύσεις και στρατηγικές καθρεφτίζει την μεγάλη σύγχυση που υπάρχει. Αυτή η σύγχυση αποδυναμώνει, επειδή μας εγκλωβίζει στον φαύλο και ατελειώτο κύκλο του μυαλού. Η ταύτιση της ψυχής με τις στρατηγικές του μυαλού είναι σημάδι του χάους που υπάρχει στην συνειδητότητα.

Νομίζουμε ότι γινόμαστε ανθεκτικοί με βήματα τα οποία ελέγχουμε και γνωρίζουμε. Όμως, γινόμαστε ψυχικά ανθεκτικοί όταν πάμε πέρα από τα βήματα που ελέγχουμε. Η αληθινά ψυχική ανθεκτικότητα ανήκει στον ιερό χώρο του εαυτού, της ψυχής και του Θεού.

Η πραγματική ανθεκτικότητα είναι ψυχική, επειδή η ψυχή μας μόνο έχει την δύναμη να συγκρατήσει την ύπαρξή μας με ακεραιότητα, ήθος, σθένος, και συνοχή όταν είμαστε αντιμέτωποι με αντιξοότητες.

Η ψυχολογική ανθεκτικότητα είναι καλή και χρήσιμη για ν’ αντέχουμε σαν άνθρωποι. Αυτό όμως δεν είναι το πραγματικό ζητούμενο για όποιον κάνει την πνευματική πορεία, επειδή η ψυχολογική ανθεκτικότητα είναι ανθεκτικότητα επιβίωσης. Το πεδίο της ψυχολογικής ανθεκτικότητας δεν μάς καθιστά ικανούς να διατηρούμε την ακεραιότητά μας απέναντι σε ακραίες αντιξοότητες, ούτε το πνευματικό ήθος απέναντι σε ερεθίσματα που πυροδοτούν τα χαμηλότερα ένστικτά μας, ούτε μας δίνει το σθένος και το κουράγιο να μείνουμε με την αλήθεια μας απέναντι σε συνθήκες φόβου, ούτε ότι μας δίνει την δύναμη που χρειάζεται για να τηρήσουμε τις αξίες μας όταν είμαστε αντιμέτωποι με δελεαστικές περιστάσεις.

Αυτά ανήκουν στον κόσμο και στο πεδίο της ψυχής, γιατί αυτά είναι τα πλούτη και οι δυνάμεις της φωτισμένης συνείδησης. Αυτή είναι η πραγματική Ψυχική Ανθεκτικότητα και είναι σημαντικό να την διακρίνουμε καθαρά από την ψυχολογική.

Το ν’ αντέξουμε σαν άνθρωποι, δηλαδή ψυχολογικά, δεν είναι ταυτόσημο με το ν’ αντέξουμε έχοντας ακεραιότητα συνοχής και συνείδησης, νιώθοντας ψυχική ανάταση ενώ οι περιστάσεις είναι αντίξοες. Πολλές προηγούμενες γενιές αντιμετώπισαν σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες και άντεξαν ψυχολογικά και στάθηκαν όρθιες. Για όσους κάνουν την πνευματική πορεία, η αντοχή δεν είναι αυτό το ουσιώδες ζητούμενο αλλά η πνευματική σύγκλιση. Αυτό είναι το ποιοτικό πρόσθετο που κάνει την διαφορά και που μας οδηγεί στην αναζήτηση της ψυχικής ανθεκτικότητας.

Το να έχουμε ψυχική ανθεκτικότητα πάει πολύ πέρα από την επιβίωση, επειδή εμπεριέχει το πεδίο του ιερού, του ακεραίου, του αληθινού. Αυτό ανεβάζει πολύ το μέτρο του ζητούμενου. Όμως, όποιος κάνει την πνευματική διαδρομή έχει ήδη βάλει αυτό το μέτρο.

Η ψυχική ανθεκτικότητα διαστέλλει, όχι το μυαλό, αλλά την καρδιά μας ν’ ανοίξει χώρο, ν’απλώσει το χέρι, και να στηριχθεί στο αόρατο άγνωστο του Θεού. Έτσι ο άνθρωπος μένει πνευματικά ανθεκτικός και πνευματικά όρθιος.

Αποκτάμε ψυχική ανθεκτικότητα όχι επειδή εμείς κάνουμε κάτι, αλλά επειδή ανοίγουμε να στηριχθούμε στο ιερό. Επειδή ανοίγουμε να μας στηρίξει μία πηγή την οποία δεν ελέγχουμε ούτε κατανοούμε, αλλά την οποία νιώθουμε και στην οποία ανήκουμε.

Η ψυχική ανθεκτικότητα είναι απόρροια και δημιούργημα βαθιάς πίστης και εμπιστοσύνης προς το ιερό, ως πανταχού παρόν. Είναι διαστολή της καρδιάς και υπέρβαση του λογικού. Είναι πέρα από μεθόδευση και πέρα από στρατηγική. Και είναι ακριβώς εκεί, που ο φοίνικας ανασταίνεται από τις στάχτες του, η ζωή αλήθεια συμβαίνει, και η πηγή όλης της δύναμης μάς τροφοδοτεί.

Με σκέψεις αγάπης,

Χαριτίνη