Γύρω από το ίδιο τραπέζι

Ποιος δεν θέλει να δει το φως του;

Ποιος δεν θέλει να είναι μες στο φως;

Ποιος δεν ονειρεύεται να βρίσκεται μέσα στην αγκαλιά της

αγάπης, απαλλαγμένος από κάθε αγωνία, κάθε άγχος, και

κάθε ανησυχία;

Ποιος δεν θέλει να είναι μέσα στη θαλπωρή και στην ανακούφιση;

Ποιος δεν θέλει να φύγει μακριά από τη σκληρότητα και τον πόνο;

Αν βγάλεις τα πολύπλοκα στολίδια

από το πρόσωπο αυτού του κόσμου,

θα δεις τη μία και μόνη αληθινή επιθυμία

που όλοι μοιράζονται μαζί σου.

Όλοι το ίδιο αναζητούν, όλοι το ίδιο με σένα θέλουν.

Αυτή είναι η κρυμμένη ομοιότητα

αυτών που φαίνονται διαφορετικοί.

Ο κόσμος δεν είναι ανόμοιος, εχθρικός, παράξενος ή ακατανόητος.

Ο κόσμος είναι η μία οικογένειά σου,

που όταν ο κουρνιαχτός καταλαγιάζει,

μαζεύεται παρέα γύρω από το ίδιο τραπέζι,

και μοιράζεται την ίδια τροφή και το ίδιο νερό:

τρέφεται από το φως και πίνει από την αγάπη.

Έτσι βλέπεις το φως σου και έτσι είσαι μες στο φως.