Απλά στάσου

Υπάρχει θλίψη στον αέρα... διάχυτη, βαθιά, ακατεύθυντη...

Δεν είσαι όμως εδώ για να είσαι θύμα της θλίψης.

Είσαι εδώ για να την δεχτείς, να την εισπνεύσεις, να την καταλάβεις, να την αποδεχτείς χωρίς άμυνα, χωρίς επίθεση, χωρίς πάλη.

Μπορείς να το κάνεις, εάν δεν την φοβάσαι.

Και δεν θα την φοβάσαι, αν θυμάσαι τι είσαι.

Εάν θυμάσαι την αλήθεια σου, δεν θα γίνεις θλίψη.

Απλά θα σταθείς και θα την πάρεις αγκαλιά.

Και εκείνη αμέσως θα γίνει ανάλαφρο αεράκι,

ευλογημένο, θεραπευτικό.

Και σαν δώρο θ’ απλώσει παντού,

μοιράζοντας ανάταση, σθένος και γαλήνη ψυχής.